Jako, że w tym roku moi rodzice nie mogli sobie pozwolić sobie na przyjazd, a mężula rodzinę liczyć nie można, wikingowe przyjęcie było kameralne. Mimo, że byliśmy tylko we trójkę (plus żebrzący malamut), to i tak urodziny zorganizowaliśmy! A co!

Był tort z autami, były muffinki z autami, był „szampan” i samochodowe dekoracje (no bo jakie mogły by być? ;) ). Wiking był zadowolony, szalał z balonami, z autkami. Próbował zdmuchnąć świeczkę, którą później próbował zjeść. I pił jak szalony, ba zaglądał nam nawet do kubków, bo może coś tam zostało i z biednym, spragnionym Wikingiem się podzielimy…no i się dzieliliśmy (a pielucha pęczniała ;) ). Potem rzucił się na muffina, pod bacznym spojrzeniem Tasji, która na kiełbasę nie reaguje tak jak na muffinki (pseudonim Mc Muffin).

A dzisiaj świętowaliśmy dalej. W sumie to nawet cała impreza miała zostać przeniesiona na dzisiaj, bo pojawić mieli się dziadkowie, no ale… Niech żałują, bo na dziś zamówiony był pålægskagemand, czyli ciasto w kształcie człowieka, pokryte wędlinami. I tak o to obiad i kolacja na dziś były załatwione ;).

I pomyśleć, że wiozłam tego kolosa na skuterze ;).