Halo! Halo! Słyszysz mnie?! Gdzie jesteś do jasnej ciasnej?! Całą jesień i zimę na Ciebie czekałam, a Ty tak bezczelnie po ok. miesiącu odwracasz się i rzucasz „bye, bye, do zobaczenia”. Perfidna z Ciebie gnida panie Lato! Ledwie człowiek się zaczął Tobą rozkoszować, ledwie łyknął parę promieni słońce, a tu koniec. I tak to w tak wspaniały dzień ;), jakim są moje urodziny zaczęło padać i wiać chłodem. I tak od 1wszego sierpnia słońca mamy niewiele, wiatru sporo, deszczu za dużo, a temperatury nie wskakują na kreski powyżej 20stki. A ja z wiekiem jestem coraz bardziej ciepłolubna, coraz bardziej zimnoniechętna ;). No pupa blada normalnie, pora przenieść się do ciepłych krajów, hmmm może Australia? ;) Ostatnio oglądam vlogi pewnej starszej pary, która emigrowała w latach 80tych do Australii i widzę wiele plusów tego kraju, no ale ta odległość… odpada. Może lepiej wyposażyć się w elektryczne słoneczko i próbować przetrwać do kolejnego lata ;).

No dobra, póki co muszę nacieszyć się moim prywatnym, niespełna trzyletnim słoneczkiem, bo niedługo pójdzie do przedszkola i będzie miał swoje sprawy ;). A propo przedszkola to we wtorek byliśmy na wizycie, Wiking przedszkole zobaczył pierwszy raz.. Nawiasem mówiąc, gdy mężul umawiał wizytę przez telefon, zdarzyło się coś dziwnego. Pani pedagog stwierdziła, że przecież wizytę już mamy umówioną, bo przecież rozmawiała z mamą Wikinga (czytaj ze mną). Ciekawe…bo ze mną nikt nie rozmawiał ;). Okazało się, że w innej grupie też pojawi się nowe dziecko, a pedagog nie zapytała o imię, tylko odnotowała „nowy”, no to pewnie Wiking.

A jak sama wizyta przebiegła? Dziwnie… Co prawda Wiking od razu zabrał się do zabawy, nie miał problemu z dziećmi i do tej pory, gdy mijamy przedszkole, to chce iść się pobawić „Mini Copperem” (taaak, czy ja już mówiłam, że moje dziecko zna wszystkie popularne samochody, wszystkie, jakie ma, wie jak się nazywają, podlegają temu również tiry typu Scania i Man, poza tym zna sporo części skutera, więc dzieci patrzą na niego ze zdziwieniem, bo dla nich auto to auto). No, a wizyta była dziwna przez to, jak przebiegała rozmowa. Ja pracując w przedszkolu widziałam zupełnie inne podejście pedagogów, każdy witał się z rodzicami i dzieckiem, każdy wypytywał o wszelkie informacje, a tu to my wciskaliśmy informacje i byliśmy jakby na nacenzurowanym. Z resztą druga przedszkolanka ani się z nami nie przywitała i czuć było atmosferę, jakbyśmy raczej byli intruzami i mogli już sobie iść. Zwalam to na winę deszczowego dnia, może pedagog miała gorszy dzień, była zmęczona. Mam nadzieję, bo na razie pojawiły się obawy, czy aby dobrze zrobiliśmy kierując się wyborem przedszkola pod kwestią odległości… jakby coś było nie tak, będzie można zmienić. A i jeszcze jeden tekst mnie uderzył, pytanie, czy Wiking lubi bawić się Ipadem, my mówimy, że mamy Ipada i Wiking owszem raz w tygodniu ma humor, żeby w coś tam pograć, ale raczej nie przepada. A ona na to, że mają w tej grupie dwa Ipady jakby co. Kurczę, czy od tego jest przedszkole, żeby pozbyć się dzieci, wciskając im Ipady… no średnio, tym bardziej, że już kiedyś zmartwiło mnie, że syn sąsiadów uwielbia to przedszkole, bo mają PlayStation i nie wiem, czy to wina przedszkola, ale na dworze rzadko go widać, woli grać na PS lub tablecie, nad czym Wiking rozpacza, bo uwielbia się z nim bawić, ale jak tamten po 10 minutach ucieka do ekranu, Wiking popada w czarną rozpacz. Także będziemy obserwować nasze dziecko, jak zacznie chodzić do przedszkola.

No to teraz trochę wspomnień z lata. Swoją drogą tego posta pisałam 3 dni… najpierw ręka nie pozwoliła skończyć, a potem jakoś tak wyszło ;).

Tegoroczny atak biedronek

Ciacho Leśny mech